Fotòs de l'article Estampar l'article Somari Barratz aquela fenèstra Estampar l'article Somari

DOBERTURA DEL CENTRE D’ACUÈLH DE LA PREÏSTÒRIA A LAS AISIÁS

BENVENGUDA A BÒRD DEL VAISSÈL DEL CIBERPASSAT

Espandi blanc sens fin, ostessas leugièras coma plumas d’àngels, votz suausas, sons venguts del cèl, seriam al Paradís ? Non pas cèrtas, tot-parier ! La vita nos a pas quitats, plan al contrari. Sèm dins un endrech de pantais fargat dins l’imaginari de la tribú istorica del P.I.P. (Pòl Internacional de la Preïstòria) vengut uèi, 24 de julhet 2010, mercé a l’audàcia pura e simpla de l’arquitècte Rafèl Voinchet, realitat : « Lo Vaissèl del Ciberpassat », prèste a s’envolar.
Aprèp la corsa de fons puèi lo regde esprint final per que tot siá perfièch aquel jorn fatidic, las personalitats representant lo poder public engatjat, a saber : lo Conselh General de la Dordonha, la Region Aquitània, l’Estat francés e l’Euròpa, anavan donc poder prene la granda planca d’embarcament ont, al cap, avián per mission de copar lo riban.
Aprèp aquel moment solemne, aprèp la granda visita menada de man de mèstre d’obratge per Bernat Cazeau, senator e president del Conselh General de la Dordonha, e per Rafèl Voinchet, l’arquitècte, aprèp los discors, aprèp tot çò qu’èra previst, donc, l’estranh venguèt sens cridar gara. Lo vaissèl aviá ja prés sa volada, coma se sol lo riban tricolòr l’aviá mantengut estacat al sòl. Sul moment, los convidats èran venguts d’abituats. En seguida, los visitors, d’adèptes. Èra aquò possible qu’aquel endrech intergalactic lor siá accessible a gratís ? Vaquí la sola granda question que demorava pausada. Per lo demai, tot semblava pissar de sorga, coma se ditz en çò de las salamandras, vesinas del dejós.



UN VAISSÈL AL PÈ DEL BAUÇ

Delicadesa e fòrça prevalèron a l’elaboracion del projècte arquitectural d’aquel Centre d’Acuèlh de la Preïstòria. Far sortir lo principal èra coma totjorn estat lo metòde primièr de l’arquitècte Rafèl Voinchet, fondator del cabinet W-Architectures (Raphaël Voinchet & Architectes Associés) a Tolosa :

« Lo siti es de granda qualitat. Cal pas lo butassar mas simplament l'abitar. L’idèa que fondèt nòstra proposicion es la seguenta : ofrir l’image d’un bastiment viu e novator, que vai al delà del contèxte, botant en scèna lo bauç coma preambul a l’univèrs de la preïstòria. E mai confidencialament, ofrir l’image d’un bastiment ont l’òm circula coma l’aiga lo long de la pèça de tèrra. Lo bastiment deu laidonc compausar amb la penda e lo desnivèl que caracterisan l’endrech. Deu tanben compausar amb la particularitat del siti : una pèca aboscassida situada au bòrd del riu de la Beuna. »

Cal ben reconéisser que l’arquitècte e tota son equipa s’i son magistralament tenguts, balhant vita a un ensemble coërent a l’encòp poderós e discret.

Situat, coma una cròsa naturala, al pè del bauç, flòta al dessús de la Beuna, coma lo « riban de lumièra » que l'arquitècte aviá dessenhat.

UN ESPACI PER UNA ESPÈCIA, LA NÒSTRA

Sus las muralhas, las tèlas lèvan la vela sus los tresaurs de la Val de la Vesèra.

Una concentracion de pas creire de sitis portaires de las piadas de nòstra vita preïstorica. E aquela vela levada nos balha de las alas – coma las dels àngels a l’entrada – per anar sus plaça ne saborar l’exacta beutat. Vaquí, es un sas que nos balha las claus e totas las informacions necessàrias per nos apropriar nòstra pròpria istòria.

Vesètz puslèu, diriái quitament viatjatz puslèu : al cap de la granda avenguda banhada de lumièra ont la longa istòria de la val vos es contada, un escalièr vos entraïna cap a un chantièr d’escavaments arqueologics reconstituat al dejós. A sa seguida, dels laboratòris d’estudis palinologics, litics e antropologics vos aprendrán la manièra dont los cercaires fan parlar los pollèns, los esplechs e las esqueletas del passat, coma tan de pròvas esclairadas. Al dessús, a la suaudor, una granda mediatèca numerisada fòrta de 36 000 referéncias documentàrias sus la preïstòria vos espèra dins un ciberespaci plen de libres, de DVD e d’ordinators dedicats.

Mas, tots aquels tresaurs de saber degudament seleccionats per la còla istorica del P.I.P. son en libre accès. Departament, Estat, Region e Euròpa tòrnan inventar aicí la quita nocion de servici public. L’argent public finança l’afar que nos es en consequéncia realament destinada.

E, cerièra sul pastís, o puslèu confitura de violeta sul cambajon brasat, en cosina aquò’s lo capmèstre Eric Boyard que obrís son « Mag-Da », ensenha ja fòrt presada al temps dels caçaires de rèns. Fin coneisseire dels manjars los mai santós del Perigòrd, cosina dempuèi d’annadas plats formidables de natural e de subtilitat (sa taulejada carolingiana fuguèt inoblidabla) e tendrà aicí una cafeterià de tria, amb terrassa a l’abric del monde, costat bauç.

Sofia Cattoire

LO CENTRE D’ACUÈLH DE LA PREÏSTÒRIA A LAS AISIÁS
Informacions e montants importants :

BUDGET : 12,3 M€

Euròpa (fons europenc de desvolopament regional) : 3,1 M€
Estat, ministèri de la Cultura e de la Comunicacion : 1,8 M€
Region Aquitània : 3 M€
Departament de la Dordonha (mèstre d’obratge) : 4,4 M€

QUALITAT ENVIRONAMENTALA :

Mai d’un objectiu de qualitat environamentala es estat integrat a la construccion, coma la plaça balhada a la lumièra naturala o l’isolacion renfortida. Lo punt lo mai important es lo sistème de calfatge, amb una calfariá amb de lenha, completada per una pompa de calor reversibla aiga/aire. La distribucion es prevista pel mejan de 1 500 m2 de plancats calfants e de centralas de tractament d’aire munidas de recuperators de calors. La calfariá es en defòra, de calorifugs especials passan jos la rota e jos la planca d’accès per alimentar lo bastiment.
Nos cal tornar dire qu’amb lo sosten del Conselh General (mèstre d’obratge del Centre d’Acuèlh de la Preïstòria), la Dordonha es venguda un departament de referéncia dins la realisacion de calfariás amb de lenha, energia per los equipaments collectius. Un quarantenat d'entre els son en fonccionament o en cors de realisacion.

CERCAIRES E SCIENTIFICS ASSOCIATS DEL PROJÈCTE :

Biais per compréner la « Val de l'Òme » e de la descobèrta de sos sitis preïstorics, lo Centre d’Acuèlh de la Preïstòria a elaborat los contenguts de sos diferents espacis, amb la caucion d’un malhum abondant d’associats :
- lo Servici de l’Arquelogia Departamentala (SAD, creada tre 1984 pel Conselh General de la Dordonha)
- lo Musèu Nacional de la Preïstòria, tanben a Las Aisiás,
- lo Servici Regional de l’Arqueologia (DRAC Aquitània),
- lo Centre Nacional de Preïstòria (CNP) a Perigüers,
- l’Institut Nacional de Recèrcas Arqueologicas Preventivas (INRAP, Bordèu),
- l’Universitat Bordèu 1 / PACEA que a una antena permanenta a Las Aisiás,
- lo Museum Nacional d’Istòria Naturala (MNHN), per lo biais de l’abric Pataud.
Tots son associats, a de grases divèrs, a las activitats e a las programacions culturalas del Pòl Internacional de la Preïstòria e, per la màger part d’entre els, constituïsson tanben lo pòl mixte de recèrcas creat sul siti del Castèl de Campanha, a qualques quilomètres de las Aisiás.

36 000 REFERÉNCIAS BIBLIOGRAFICAS :

Tre 1997, la Bibliotèca Departamentala de Prèst (BDP) e la Direccion Regionala dels Afars Culturals (DRAC) fargavan un catalòg de ressorças en preïstòria, ric uèi de mai de 36 000 referéncias, fisadas per las bibliotècas localas e los centres de documentacion especialisats en region.
Amb aquels associats e la Banca numerica del saber d’Aquitània (BnsA), lo Pòl Internacional de la Preïstòria a multiplicat las valorisacions d’aquela ressorça. Aquel trabalh considerable es accessible sus lo siti www.pole-prehistoire.com dins la rubrica "Documentacion" e per consequent dins la mediatèca del Centre d’acuèlh de la Preïstòria ont d’un autre costat totas menas de documents (libres, revistas, audiòvisuals e multimedià) pòdon estre consultats pels visitors.


Copyright (c) Ferrassie-TV 2010 - 24 septembre 2010 Photos | Sommaire