NOS CAL DE FIPA
"Aquòs de pas creire los braves films e documentaris qu'òm pòt veire aicí.
Perqué los vesèm pas tots a la television ?"
Prèstes a córrer, los festivalièrs pausan d'intrada la bona question.
Veirem pas tot sus nòstras cadenas francesas per çò que la
seleccion realizada a l'internacional per la còla del FIPA es un
ventalh ideal que pagun difusor nacional podriá recampar. Lo
FIPA l'a fach per eles precisament per qu'al Fipatel, endrech de
visionatge devolut als professionals, los programators de las cadenas
europencas poguèsson far lor mercat. Per çò qu’es dels festivalièrs,
an accès a 125 programas e aquò’s ja plan mai qu'òm pòt ne
veire en una setmana. Laidonc, vivèm aquel FIPA a fons per çò que tot i es :
festivalièrs, salas de ciné, preséncia en abans-session de nombrós
realisators e productors, competicion per genres amb serada de
clausura « glamor » esclairada per de caras conegudas : Alexandra Stewart,
Marushka Detmers, Elizabeth Vitali, Samuel Labarthe, Bernard Menez.
Basta, a Biarritz, per plan començar l'annada, tots los ingredients
d'un grand festenal de cinemà son acampats. La sola diferéncia es
laidonc que los films passats son destinats dirèctament a la television,
sens sortida prealabla en salas.
FIPA D'ARGENT del documentari de creacion e ensags :
"MIEHEN KUVA" (Retrach d'un òme) de Visa Koiso-Kantilla
produccion : Guerilla Fims Ltd (Finlanda)
Tot aquò per dire que cal de còps que i a se piuçar per se rapelar qu'òm
es pas fàcia a de seten art patentat. Subretot davant qualquas
proësas d'intelligéncia e de sensibilitat coma l'incresable film
finlandés que obtenguèt lo FIPA d'Argent del documentari de creacion
aquesta annada :
"MIEHEN KUVA" (Retrach d'un òme) de Visa Koiso-Kantilla
produccion : Guerilla Fims Ltd. Un òme a la camerà e un que pren lo son
acompanhan, sens escritura simplificada, lo vertadièr caminament d'un òme que, a
quaranta ans, entrepren de caçar sos demons. Son pair s'es suicidat
quand aviá set ans, elèva sol son dròlle, sap que beu
tròp. Vai marcar una pausa dins sa vita, anar tornar veire los que an
conegut sos parents, ensajar de compréner e quitament anar dusca a
l'endrech, l'òrre granièr de totas sas cachavièlhas, ont son pair se
tirèt una bala dins lo cap. Los dialògs, la mesa en scèna, la
psicologia dels personatges, que son pas estats escrits mas son
lo fruch d'una captacion del real, son tan fòrts, tan netament
cinematografics qu'òm es totalament enganat. Mai que tot, lo
partatge d’aquels moments de pas creire es percèptible entre aquel òme
filmat e la còla que lo sec, leugièra mas tan reviscolanta. I a
aquela scèna ont lo eròi, dins tots los sens del mot, tòrna enfin
sus la tomba de son pair, aprèp la vision del granièr. Es talament
cambavirat, fai un vira torn e vai d'un còp cap a l’òme que pren
lo son, la pèrga, lo cascól e lo manhetò en bendolièra, per lo
sarrar de totas sas fòças dins sos braces :
"Mercés de m'acompanhar, seriá tròp dur se que non, mercés d'èstre aquí."
Un long silenci infinidament tendre seguís, que a ren d'artificial. Aquí
resolgudament, lo realisator a daissat la ficcion subrondar de la realitat, coma
lo prescriviá la novèla vaga dins las annadas 60, en cercar de
botar en scèna lo quotidian, mas sens aver l’idèa de filmar al
quotidian la vita coma ven. Pus tard, la camerà sus pè
probablament, filma al lonh los tres òmes que se desabilhan abans
de se plonjar cadun son torn dins lo riu. Vèrs la fin del film, aquel
pair apasimat retròba son dròlle e tròba enfin los mots per lo
rassegurar :
"Òc, mon pair s'es suicidat, mas te prometi que ieu zo farai jamai."
Vaquí, la malediccion es copada. Son tots dos al bòrd d'un lac
e se parlan dins aquela lenga finesa que parlan tanben mai al
Nòrd los elevaires de rèns lapons, sietats al bòrd dels glacièrs, en
armonia amb la natura alentor e al dedins d’els quitament.
Et se filmar aquò èra comprendre, prene amb e transportar intacta,
per la magia de la captura de çò que existís dejà pus, la flamba tan
fragila d’aquels moments de gràcia ?
Aquò’s a Teresa Cavina, delegada generala del FIPA, que fuguèt fisada la
mission de visionar mai d'un milièr de films per ne’n reténer un
centenat. A causit de nos far partatjar çò que l'a vertadièrament
transportada endacòm mai, justament sus la scèna d’aquels moments unics,
si tant perfièchament restituits. Escotatz la subrebèla entrevista que nos
acordèt a quel subjèct. Illustra ben l'engatjament uman que preval
necessariament à l'elaboracion d’aquela mena de programacion.
Que aquel film aja recebut lo FIPA d'Argent mòstra ben tota la vitalitat,
l'audàcia e l'umanisme del FIPA. Sembla juste tanben, al regard de
çò qu'es venguda la produccion de films escandinaus dempuèi un
vintenat d'ans, de rendre omenatge al Festenal del Film Nordic de
Rouen, primièra granda fenèstra ofèrta istoricament a aquelas
produccions de la partida la mai septentrionala de l'Euròpa.
FIPA D'ÒR documentaris de creacion e ensags :
"DREAMING NICARAGUA" de Marcelo Burkin
produccion : Fabretto Children's Foundation (Estats-Units)
Lo confòrt material fòrabandís pas los demons. La manca de tot
fòrabandís pas las passions. Nombroses films nos an atal
genialament brandits en nos mostrant la batèsta per la vita, mai fòrt
que tot. De films engatjats, terribles e luminoses de lor biais. Un
fòrt bèl exemple es lo del film : "DREAMING NICARAGUA" de Marcelo
Burkin, una produccion Fabretto Children's Foundation (Estats-Units),
una associacion que lucha concrètament per la santat e l’educacion
de mainatges que vivon dins de vilatges plan paures del Nicaragua. Lo
realisator los minja dels uèlhs, eles son uroses de rire e de somiar
a votz nauta fàcia a quel objectiu que los fai subran tant importants.
En tela de fons, un professor de dessenh munit de sas selhas de
pintura lor explica, a la manièra d'Albèrt Jacquard, que son tots
de meravilhas e que lo solelh qu’es en eles demanda sonca gisclar
de mila colors.
Vaquí encara un film sens escritura simplificada, d’instants espontanèus sasits gràcia
al temps passat e a la benvolança sincèra, la disponibilitat de
l’agach e del còr.
Lo montatge, faceciós, incisiu, astuciós, fai lo demai e lo viatge
comença d'intrada sens jamai nos daissar en camin. I aurà de
scènas que faràn vertadièrament plorar, de dròlles que an talent, que se
gratan, de familhas que fan lors solas corsas sus d'enòrmes
depaus d’escobilhas enfecits de moscas mas totjorn, l'ajuda mutuala, l’imor per
sauvar la dignitat. E mai que mai, al cors del generic de fin, la pròva
que se tracta pas d'un biais de veire ponctual mas ben d'un vertadièr
testimoniatge per avançar. Òm i apren que los dròlles an pogut èstre
sonhats, escolarizats, e que l'associacion Fabretto los a pas
daissats tombar.
Una associacion que podètz contactar a Madrid alprèp de Patricia
Aragones, gràcia al website : www.fabretto.org
L'ECLA DE LA REGION AQUITÀNIA
Uèit films sostenguts per la Region Aquitània èran presents al FIPA
aquesta annada. Una representacion coneguda que recompensa lo trabalh de
fons entreprés per la Region Aquitània dempuèi dejà vint-e-cinc ans per
desvolopar la produccion audiovisuala. Aquel trabalh es fisat dempuèi
l'an passat a la novèla agéncia nomada ECLA (Escrit, Cinemà, Libre,
Audiovisual) dont lo Pòl especificament cinemà e audiovisual es
bailejat per Joan-Raimon Garcia. Tota la còla d'ECLA aviá fach lo
viatge jusca a Biarritz aquest a annada per presentar d’un biais complèt
e concrèt un primièr bilan e las perspectives de desplegament de son
camp d'accion que seguís tres missions essencialas :
- lo sosten del cinemà e de l'audiovisual
- l'acompanhament de la filièra professionala
- l'accion culturala cinematografica
- l'educacion als images.
A l’escasença de l'entrevista que nos acordèt a Biarritz,
Joan-Raimon Garcia explica aquels diferents punts, per fin que
l'informacion circule del biais lo mai natural que siá.
Ndlr : aquò’s lo grand bonaür de nòstre web tv www.albuga.info que de
poder practicar l'ecologia dins lo jornalisme, valent a dire
respectar la natura umana, en la daissant s'exprimir sens la
desnaturar.
NOVÈLAS FÒRMAS DE CREACION SUS LO WEB
Al FIPA, òm vei fòrça films e entre dos se fan de rendètz-vos
importants, que recampan tots los actors de la creacion audiovisuala
per discutir dels grands subjècts del moment. Demest aquels, la question
de l'emergéncia de novèls programas, concebuts especialament per lo
web. De web serias mai que mai que inventan una novèla escritura
integrant l'interactivitat qu'ofrís lo supòrt, amb per l’espectator
la possibilitat per exemple de se desplaçar liurament dins l'istòria,
de prepausar de rebombidas o de causir el meteis la fin. Sul
plan de la creacion, aquò’s un camp de possibles pivelant, ont
l'innovacion a tota sa plaça. Demòra de li trobar un modèl
economic, en complement dels autres mediàs.
Dins lo monde de la produccion – cinemà, television – l'aval finança
l'amont ; valent a dire que l’èrsa de creacion es noirit per las
recèptas de la difusion e de la distribucion. Coma lo web es lo
mai sovent a gratís en consultacion, pòt pas uèi alimentar
aquela cadena. Coma zo dit Arvei Rony, director general de la SCAM :
"La demultiplicacion de las expausicions, de las difusions sens cap de
consequéncia risca de desequilibrar la filièra de produccion."
D'ont la necessitat de préner tre uèi lo web per fargar a
l'escalon nacional o europenc un vertadièr portalh, solide, motivant,
per far fàcia als gigants americans en la matièra. Òm sap que i
a laidonc una jaça de ressorças publicitàrias non negligibla.
Lo CNC, que per vocacion encoratja la creacion, es dejà engatjat dins
una vertadièra dinamica de sosten dels programas per lo web. Eric
Garandeau rapèla que 180 projècts – web ficcions, documentaris,
magazins e espectacles – an dejà beneficiat d'ajudas selectivas per
un montant total de sièis milions d'euròs, començament d'una politica
d'ajuda a long tèrme :
"Aquel novèl orizont que se durbís amb lo numeric es un bon astre per
lo renovèlament de la creacion audiovisuala francesa e per l’espandiment
de nòstra produccion sus la scèna internacionala."
Ditz de mai que l'obertura del COSIP automatic als
novèls malhums es imminenta, la publicacion del decret al Jornal
Oficial es un afar de qualques jorns.
Convidat a far entendre sa votz lòrs d’aquela taula redonda titolada :
"Television de doman, la creacion serà connèctada ?" organizada
pel FIPA al casinò de Biarritz aquel divendres 28 janvier, Dimitri
Grimblat, web autor e realisator del web documentari "En quête de héros" (En cèrca de èroï), soslinha la riquesa d’aquel
novèl apròchi en tèrme d'escritura :
"Los web serias nos permetan de crear amb l’espectator, çò que
durbís un univèrs inexplorat."
A la fin, l'un dels enjòcs de l'evolucion de la produccion audiovisuala serà donc d'integrar aquels novèls programas fargats per la tela, novèl espaci de creativitat.
Sofia Cattoire
NB : Pensatz ben a fuelhetar tot l'album de las fotòs en plen ecran
per çò que n’i a mai que las que son visiblas sus las quatre paginas.
Trobaretz aquí dejós :
- lo Palmarès del FIPA 2011
- la lista dels uèit films sostenguts per la Region Aquitània presentats al FIPA
PALMARES FIPA 2011 (pdf)
Palmarès en linha sul siti del FIPA
Lista dels uèit films sostenguts per la Region Aquitània presentats al FIPA
|
